West-Friesland

Afgelopen zaterdag was ik weer present op de Partijraad van onze partij in Amersfoort, de tweemaandelijkse bijeenkomst van afdelingsvoorzitters en het partijbestuur.
Dit keer startte de dag op het Lieve Vrouwenplein, midden in het centrum van de "kei-stad".
Hier vond de officiële aftrap plaats van de campagne voor de Europese Verkiezingen op 22 mei a.s.

Nog ruim twee weken en dan is het zover: Op woensdag 19 maart a.s. gaat Nederland weer naar de stembus, ditmaal om een nieuwe gemeenteraad te kiezen.
Het is te hopen dat veel mensen van hun stemrecht gebruik gaan maken. Dat is bij verkiezingen voor de gemeenteraad niet heel gebruikelijk, helaas.
Maar dit keer is ‘stemmen’ wel enorm belangrijk – de gemeenten staan voor grote uitdagingen en zware taken.

Het ‘parkeren’ is in Enkhuizen al een aantal jaar een heet hangijzer. Om het (volgens velen niet) bestaande parkeerprobleem op te lossen is er enkele jaren een gedrocht geschapen, waarbij verschillende soorten vergunningen de ronde gingen doen: bewonersvergunningen, walkant-vergunningen, zorgvergunningen, bedrijfsvergunningen... In grote delen van de binnenstad kan inmiddels alleen nog maar worden geparkeerd met een vergunning - ook zijn er plekken waar gewerkt wordt met een blauwe zone.

Zo af en toe zet ik op zondagmiddag om 12 uur even de televisie aan. Sinds jaar en dag wordt er dan ‘Buitenhof’ uitgezonden, met interviews met politici van allerlei kleur en van divers pluimage.
Vraaggesprekken, soms gericht op de actuele politieke situatie (is dat nu werkelijk de commotie rond Zwarte Piet?), soms wat diepgravender over de beweegredenen van de politieke mens.

Je zou er bijna medelijden mee krijgen - met de leden van het huidige kabinet, welteverstaan. Waar men waarschijnlijk gehoopt had op een rustige zomer, even ‘uit de wind’, is de storm van kritiek op het beleid van Rutte-II alleen maar heviger geworden.

Weet u het nog? Een paar maanden geleden werd met veel bombarie het Sociaal Akkoord gesloten. Werkgevers, werknemers en het kabinet kwamen overeen een aantal maatregelen te nemen om de crisis gezamenlijk te lijf te gaan. Dankzij dat Sociaal Akkoord zou de kans klein zijn dat er in de nabije toekomst nog meer bezuinigd zou moeten worden om het begrotingstekort van Nederland in elk geval in de buurt van de 3% te houden - dat schrijft “Europa” tenslotte voor.

Ons land komt meer en meer in een wurggreep. Een wurggreep die niet alleen wordt aangelegd door de economische situatie waarin we verkeren, maar ook door de lieden die ons door deze moeilijke tijden heen moeten loodsen.

De strijd om behoud van de (thuis)zorg is in volle gang. In veel afdelingen zijn inmiddels bijeenkomsten georganiseerd om mensen die bij de zorg betrokken zijn te informeren over de rampzalige gevolgen die de plannen van het kabinet zullen hebben voor de zorg.

Het kabinet Rutte II is nu zo’n honderd dagen in functie. Honderd dagen op weg om ons land uit de crisis te halen. Begin november 2012 stapten de nieuwe ministers, onder leiding van Mark Rutte en onze koningin het bordes van Huis ten Bosch op, na een paar minuten daarvoor door het staatshoofd in een ‘toneelstukje’ te zijn beëdigd.

Waar de huidige regeringspartijen hun motto “Bruggen slaan” proberen uit te dragen (al zou ik niet weten welke bruggen zij bedoelen, met hun vergaande afbraakbeleid), wil ik voor onze partij graag het motto “Overbruggen...” gebruiken.