West-Friesland

Het kabinet Rutte II is nu zo’n honderd dagen in functie. Honderd dagen op weg om ons land uit de crisis te halen. Begin november 2012 stapten de nieuwe ministers, onder leiding van Mark Rutte en onze koningin het bordes van Huis ten Bosch op, na een paar minuten daarvoor door het staatshoofd in een ‘toneelstukje’ te zijn beëdigd.

Een ploeg van liberalen en sociaal-democraten - de laatste groep wil zich nogal eens ‘socialisten’ noemen; waarschijnlijk weten ze inmiddels niet eens meer wat werkelijk socialisme inhoudt. In een eerdere column heb ik al eens gesproken over de wonderlijke combinatie van VVD en PvdA.

In sprookjes zijn wonderen vaak mooi. Ze hebben een romantische uitstraling. In een wonder gebeuren dingen die tot de verbeelding spreken. Ze geven een positieve draai aan een ellendige situatie. Hoe slecht de hoofdpersoon het ook heeft, door een onverwachte en ook vaak niet te bevatten gebeurtenis komt uiteindelijk alles weer goed.

Nu wil het geval, dat ook het huidige kabinet denkt dat alles weer goed komt door de wonderen die er verricht worden en die ons nog te wachten staan. In de eerste honderd dagen van hun termijn zijn allerlei wonderen gecomponeerd door de heren en dames ministers. De wonderen zullen veel, heel veel geld in het laatje van de overheid brengen. Geld dat de overheid hard nodig heeft om het huishoudboekje van de Staat weer op orde te krijgen.

De wonderen van dit kabinet zijn voor ons, ‘de gewone man’, niet meer dan ordinaire graai-maatregelen. Het geld moet bij ons worden weggehaald, en ook nog langs verschillende wegen. Via de belastingen, via de huur, via de hypotheken, via de zorgkosten, via …. en ga zo nog maar even door.
Daarnaast worden allerlei voorzieningen om ons heen afgebroken, en daar hebben we ook last van. We worden ook in onze mogelijkheden beperkt, en dat is ook een aanslag op ons welzijn. Minder uren open voor de bibliotheek, minder thuiszorg, minder zorgtoeslag, minder huurtoeslag, hogere huren, hogere btw …. en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Rutte en kornuiten pakken wat ze pakken kunnen. En waarom? Om de ‘tegenvallers’ op te vangen die zij her en der veroorzaken. Na de ING en de ABNAmro is nu de SNS-bank ‘gered’ (en dat kost heel veel geld).
Overigens: in de media is steeds sprake van ‘bezuinigen’. Maar dit is natuurlijk geen ‘bezuinigen’. Er wordt vooral geld weggepakt bij de burger. Miljarden euro’s lopen zo de staatskas binnen.

Verantwoordelijke taken van de landelijke overheid worden over de schutting van de gemeenten gegooid - er wordt even niet bijgezegd dat het benodigde geld voor uitvoering van die taken niet meegegooid wordt …

Natuurlijk wordt het geld niet ‘eerlijk’ weggepakt. De mensen die het het minst kunnen missen, leveren het meeste in. Dat konden we verwachten; de PvdA wil haar liberale vriendjes blijven paaien en draait gemoedelijk mee in het graai-circus. Hoezo links?

Veel economen (en trouwens ook andere deskundigen) waarschuwen het kabinet dat op deze manier de maatschappij stuk gemaakt wordt en zal veranderen in een kille boel.
Een maatschappij waar iedereen zijn eigen hachje probeert te redden. Van een sociale samenleving zal geen sprake meer zijn. Omzien naar elkaar, daar is straks geen tijd meer voor.

De overheid heeft in deze een verantwoordelijkheid. Zij moet de voorwaarden scheppen om ons land leefbaar te kunnen blijven houden. Zij moet ervoor zorgen dat elke Nederlander in elk geval kan rekenen op een betaalbare woning, goede (gezondheids)zorg en brood op de plank.

Ik ben bang dat we van dit kabinet op dat gebied niet veel moeten verwachten. Men komt nu niet verder dan de Nederlander te pakken in de portemonnee. Enige visie op hoe het op de langere termijn anders kan (en moet) is er niet.

Wij, als SP, kunnen niet anders dan dwars voor alle plannen gaan liggen. Laten we aan iedereen duidelijk maken dat het wél mogelijk is om ‘anders’ om te gaan met de crisis. Laten we ons laten horen en zien. Het is niet zo, dat protesteren niet zou helpen. Veel is al beklonken, maar zonder ons geluid maken we het Rutte II wel heel gemakkelijk.