h

GR2014: Die dromme(lse)daris: verantwoording

24 januari 2014

GR2014: Die dromme(lse)daris: verantwoording

DrommedarisIn een vorig bericht hebben we u beloofd in de aanloop naar de verkiezingen op 19 maart a.s. verantwoording af te zullen leggen over een aantal zaken die de afgelopen jaren in politiek Enkhuizen hebben gespeeld.

Eén van de dossiers die al jaren doorslepen is dat van de Drom.
Kort na de val van het vorige college van VVD/D66, CDA en Nieuw Enkhuizen in november 2012 moesten hierover in de gemeenteraad lastige knopen worden doorgehakt.

Voor de fractie van de SP was het één van de lastigste keuzes die in de afgelopen vier jaar gemaakt moesten worden. We schreven hierover al in ons verslag van de raadsvergadering van 4 december 2012.

Aan de éne kant heerste binnen de fractie de overtuiging dat er nu toch eindelijk iets met de Drom gedaan moest worden - uitstellen zou alleen maar veel geld gekost hebben aan pappen en nathouden.

Aan de andere kant zaten we met een raadsvoorstel waaruit bleek dat de verantwoordelijke D66-wethouder raadsbesluiten naast zich neer had gelegd en ook nog eens, zonder toestemming van de raad, veel meer geld (ruim € 400.000) had uitgegeven dan door de raad was goedgekeurd. Dat laatste wordt ook wel “schending van het budgetrecht van de raad” genoemd. Twee zware politieke zondes, die in een normale situatie linea recta tot een motie van wantrouwen zouden hebben geleid.

Maar de situatie wás niet normaal.

Drie weken voordat dit voorstel in de raad werd behandeld, namelijk op 13 november 2012, hadden de toenmalige coalitiepartijen (VVD/D66, CDA en Nieuw Enkhuizen) hun steun aan het eigen college opgezegd en bleef hun eigen wethouders niets anders over dan hun ontslag aanbieden.

Kort daarna is een informateur aangesteld die al snel tot de conclusie kwam dat een nieuwe coalitie van SP, PvdA, Lijst Quasten, Groen Links, CU/SGP en fractie Langbroek (inmiddels HEA) de meeste kans van slagen zou hebben, in combinatie met het aantrekken van wethouders van buiten de stad.
Hiermee leek de kans groot dat de SP deel uit zou gaan maken van een nieuw college dat uiteindelijk de plannen met de Drom uit zou moeten gaan voeren, maar ook nauwlettend de vinger aan de pols zou kunnen houden.

Die -onverwachte- situatie was voor ons aanleiding om nog eens heel nauwkeurig naar de beide varianten in het voorstel voor de Drom te kijken.
Onze lijsttrekker Margreet Keesman heeft niet alleen een groot sociaal hart, maar is ook de financiële specialist binnen onze fractie en weet in eindeloze reeksen cijfers feilloos de zaken aan te wijzen die niet kloppen.
Op een ingelaste informatieavond heeft de fractie alle betrokkenen (ambtenaren, projectleider e.d.) eindeloos doorgezaagd over alle ins en outs van het dossier en alle beschikbare documenten, tekeningen, bestekken en contracten tot in de kleinste details bekeken.

En hoe we het ook wendden of keerden: uiteindelijk moesten we -unaniem- tot de conclusie komen dat, heel objectief gezien, de “dure” variant voor Enkhuizen en haar inwoners op lange termijn het minste risico inhield - mits de bouw binnen de nu voorliggende projectbegroting zou blijven.

De kosten (“kapitaallasten”) voor de gemeente zouden dan maximaal € 22.000,- per jaar bedragen. Voor dat bedrag zouden we een Drom krijgen die niet alleen aantrekkelijk is als cultureel centrum maar, omdat er van de brandweer aanzienlijk meer bezoekers naar binnen mogen (ruim 400 i.p.v. 100), ook heel goed voor andere doeleinden gebruikt kan worden.

Dat laatste was voor ons belangrijk, omdat de gemeente daardoor niet meer afhankelijk zou zijn van exploitatie door de Stichting de Drom. Een stok achter de deur voor die Stichting om zich vooral aan de gemaakte afspraken te houden, want anders zou de SP -hoewel ze Enkhuizen van harte een mooi cultureel centrum gunt- er geen enkele moeite mee hebben als er een andere exploitant gevonden wordt -die waarschijnlijk ook nog eens een hogere huur zou willen en kunnen betalen.

Het was al met al een hele lastige beslissing, waarbij het belang van Enkhuizen en haar inwoners afgewogen moest worden tegen dat van de luid protesterende principiële SP-hormonen.
Uiteindelijk hebben we pas tijdens een schorsing (pauze) van de raadsvergadering de knoop definitief doorgehakt, nadat een door ons ingediend amendement om te verzekeren dat eventuele tegenvallers tijdens de bouw binnen het projectbudget opgevangen moesten worden (en dat is inmiddels inderdaad gebeurd) door het demissionaire college was overgenomen.
(Overigens: ook zonder steun van de SP zou het raadsvoorstel voor de “dure” variant zijn aangenomen, maar dan zonder het door de SP ingediende amendement.)

We staan nog steeds achter die beslissing. De verbouwing verloopt voorspoedig, er zijn geen aanwijzingen dat de projectbegroting overschreden gaat worden. Maar eerlijk is eerlijk: we zullen erg blij zijn als het project achter de rug is.

En die motie van wantrouwen? Ach, zo’n motie indienen tegen een demissionaire wethouder heeft geen enkel politiek nut -de wethouder was immers al zo goed als weg- en zou dus eigenlijk alleen voor de wraaklustige bühne geweest zijn.
We wisten bovendien dat zo’n motie niet aangenomen zou worden en dát (je weet het immers maar nooit) zou door sommige partijen dan weer uitgelegd kunnen worden als steun aan het oude college om door te gaan.
We vonden het eigenlijk wel prima dat deze wethouder de geschiedenis in zou gaan als eentje die door zijn eigen partij -en niet door de oppositie- tot aftreden werd gedwongen.

Maar het muisje bleek nog twee staartjes te hebben...

Een door de Bankgiro Loterij toegezegde subsidie van € 350.000,- werd, tegen de afspraken in, volledig door Stichting De Drom opgeëist, een actie die onze sympathie voor het bestuur van die stichting nog verder deed dalen.
Uit de verontwaardiging van het bestuur meenden wij op te kunnen maken dat de afgetreden wethouder op dit punt allerlei verwachtingen had gewekt dat het met die subsidie wel goed zou komen. Er was immers toch die garantstelling van de raad?
Op dat moment waren wij blij -het Stichtingsbestuur waarschijnlijk heel wat minder- met de zakelijke houding van “onze” wethouders-van-buiten-de-stad, die niet schroomden om het bestuur van Stichting de Drom onder druk te zetten met een rechtszaak.

Het tweede staartje lazen wij tot onze grote verbazing enkele weken geleden in de krant:
Wethouder terug?

De door zijn eigen partij weggestuurde wethouder, die besluiten en het budgetrecht van de raad aan z’n laars heeft gelapt en ternauwernood aan een motie van wantrouwen is ontsnapt, zou na de verkiezingen wel weer terug willen komen, zo stond te lezen in een artikel waarin de kieslijst voor D66 werd gepresenteerd.

De lijsttrekker van D66 geeft hierover geen duidelijkheid: “Geruchten rond onze wethouders kandidaat zal ik hierbij ook meteen wegnemen, tijdens de campagne zal D66 geen wethouderskandidaat naar voren schuiven en aan de hand van de verkiezingsuitslagen en de eventuele coalitiebesprekingen een geschikte kandidaat voordragen.”

Dat roept de vraag op wat D66 gaat doen áls ze, na de verkiezingen tijdens eventuele coalitiebesprekingen, een wethouder zouden willen voordragen. Eén ex-wethouder op wachtgeld laten zitten en een andere wethouder tegen vol tarief aanstellen? Dure jongens, die Democraten uit '66...
Wij vrezen dat, áls D66 een wethouder gaat “leveren”, er eigenlijk maar één keuze is. Misschien moeten we als SP dus die motie van wantrouwen alvast maar uit de bureaulade halen en even goed afstoffen…

Wordt vast en zeker vervolgd.

Reageren?

Wilt u reageren op een bericht?

Graag! Wij horen graag uw mening en willen met iedereen de discussie aangaan.

Een paar spelregels:

  • Alleen reacties die serieus ingaan op de inhoud van het bericht worden geplaatst. Aan "bagger" en "afzeikerij" doen we niet mee.
  • Anonieme reacties worden niet geplaatst
  • Wilt u reageren, maar niet in het openbaar? Gebruik dan onze contactpagina
     

U bent hier