West-Friesland

Wim Hoogervorst
De strijd om behoud van de (thuis)zorg is in volle gang. In veel afdelingen zijn inmiddels bijeenkomsten georganiseerd om mensen die bij de zorg betrokken zijn te informeren over de rampzalige gevolgen die de plannen van het kabinet zullen hebben voor de zorg.

Ook onze afdeling organiseerde op woensdag 13 maart jl. een informatieavond.

In cultureel centrum Het Postkantoor in Bovenkarspel kwamen zo’n 150 mensen bij elkaar. SP-Tweede Kamer-fractie-medewerkster Hanne Drost zette, samen met onze mensen uit de afdeling, de maatregelen nog eens op een rijtje. Hanne voegde aan ons sombere overzicht nog eens een paar ingrepen toe. Het wordt dus allemaal nog erger dan we al dachten...

De actiebereidheid is (ook in onze afdeling) heel groot. En het bijzondere aan deze actie is, dat hij niet alleen gericht is op de mensen die in de (thuis)zorg werken, maar vooral ook op de mensen die (thuis)zorg nodig hebben en al afnemen.
De ordinaire, asociale bezuinigingen van het kabinet hebben namelijk voor beide groepen grote gevolgen.

Een groot deel van de medewerkers zal haar baan verliezen, of veel en veel minder gaan verdienen. Als het salaris al op peil blijft, zullen de arbeidsvoorwaarden enorm achteruit gaan.

De kans dat cliënten de thuiszorg kwijt raken is ook heel groot. Er is straks simpelweg geen geld meer voor. Gemeenten, die straks verantwoordelijk zijn voor de uitwerking van de bezuinigingen, krijgen namelijk veel en veel minder geld voor deze taak. Je hoeft je niet af te vragen of jouw gemeente de zorg in stand kan houden. Ik kan u vertellen: dat gaat nooit lukken.

Wat ‘Den Haag’ blijkbaar ook even vergeet is de verder liggende gevolgen van deze afbraak van de thuiszorg.
Thuiszorgmedewerkers hebben een belangrijke functie in het signaleren van de fysieke en psychische toestand waarin hun cliënt verkeert. Zien zij dat ‘meneer’ of ‘mevrouw’ aan het vereenzamen is, of begint te dementeren, dan pikt de medewerker dit signaal op en geeft dit door. Andere hulp kan dan worden ingeschakeld.

Als straks wellicht 75% van de thuiszorgbehoefte niet meer kan worden gegeven, vervalt deze signaleringsfunctie. Dat betekent dat veel mensen zullen verwaarlozen, ziek worden en vervuilen. Pas op een veel later tijdstip wordt dit opgemerkt, misschien wel omdat deze mensen overlast gaan geven. Kosten die gepaard zullen gaan met dit probleem zijn volgens mij veel en veel hoger dan de kosten die het in stand houden van de thuiszorg met zich meebrengt.

Ook als je bovenstaande problemen buiten beschouwing laat, zijn de sociale gevolgen enorm. Voor veel ouderen en beperkten zijn bezoeken van de thuiszorgmedewerker een belangrijk contactmoment. Veel mensen kijken dagenlang uit naar de ochtend dat de thuiszorgmedewerker langs komt. Als dergelijke bezoeken wegvallen, wordt het isolement van deze mensen nog groter.
Wat doen we deze mensen aan?

De staatssecretaris schermt met het inzetten van familie, kennissen en buurtgenoten. Hij vindt dat de directe omgeving zich best wat meer om de zorgbehoevende medemens mag bekommeren. Natuurlijk kunnen en zullen veel mensen dit doen. Maar we vergeten dat het kabinet ook vindt dat we allemaal meer moeten werken, meer vrijwilligerswerk moeten doen om economie en het sociale leven in stand te houden. Mantelzorgers worden vaak al overvraagd. Zij bekommeren zich al vaak vol inzet en liefde om hun naasten.

We moeten alles op alles zetten om de schade aan de thuiszorg te voorkomen. Samen kunnen we veel. Niet alles, maar wel heel veel. De aanzet is gegeven. We gaan de strijd aan. Doet u met ons mee?

Vakbonden en politieke partijen willen op zaterdag 6 april in Den Haag meer dan 20.000 mensen op de been brengen. Het zal niet de enige actie zijn. Er volgt meer, dat lijkt wel duidelijk.
Als het even kan: zorg dat u zich bij de actie aansluit! Via de SP-site van onze afdeling kunt u meer informatie vinden, ook over mogelijk vervoer naar Den Haag.

Geef u op voor de landelijke actiedag!
Teken de petitie voor het behoud van de thuiszorg