West-Friesland

In de afgelopen weken is het woord blowverbod veelvuldig teruggekomen, mede door een initiatiefvoorstel van de PvdA. An sich is de SP niet tegen het fenomeen blowverbod, maar in dit geval moeten we ons wel afvragen welk probleem het oplost en ook of we een dergelijk verbod qua handhaving wel kunnen waarmaken.

Meestal stel je een verbod in om een probleem op te lossen. Zo kende Amsterdam het fenomeen overlast veroorzakende hangjongeren. Hangjongeren heeft Enkhuizen natuurlijk ook, de vraag is echter of het blowen overlast veroorzaakt. Indien dit het geval is, dan heeft een verbod misschien zin. Is het niet het geval, dan is het gek dat Enkhuizen een verbod krijgt om geen probleem op te lossen.

Nu is het fenomeen blowverbod pas ter sprake gekomen tijdens de commissievergadering Bestuur, Organisatie, Financiën en Semenleving waarin de coffeeshop aan bod kwam. Is een blowverbod dan een oplossing voor een probleem dat er nog niet is, maar er wel kan komen? Dan vraag ik me weer af waarom die coffeshop er überhaupt is gekomen. Immers, nu een blowverbod instellen is eigenlijk erkennen dat er wel eens overlast zou kunnen ontstaan.

Ook minister Donner ziet voor gemeenten twee mogelijkheden om overlast te beperken: opname in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) of in het coffeeshopbeleid. Dit laatste beleid wordt in de coffeeshopnota al goed omschreven. Daar hoort het dan ook thuis, maar dan moet het beleid wél worden nagekomen en niet zomaar overboord worden gegooid. Het verbaast me dan ook erg dat veel partijen in de raad amper reageren op het feit dat de burgemeester de wens van de raad gewoon niet heeft uitgevoerd.

Maar goed, weerlegt de voorstander dan, een blowverbod maakt het handhaven makkelijker. Dat is waar, maar hier is een merkwaardige tegenspraak met de woorden van de burgemeester tijdens dezelfde vergadering. Toen wist dhr. Baas duidelijk te melden dat wat verantwoordelijkheid betreft, de bal bij de uitbater van de coffeeshop ligt. Indien er overlast is, moet deze eerst gemeld worden bij de coffeeshophouder, zodat deze kan handhaven. Maar tegelijkertijd geldt dat elk blowend individu binnen een bepaalde straal straks het blowverbod overtreedt. Wie is er dan verantwoordelijk? De coffeeshophouder of de gemeente die moet handhaven?

In het laatste geval mag Enkhuizen sowieso wel wat meer werk gaan maken van handhaving. En dat is dan een probleem, een blowverbod is gewoonweg niet goed handhaafbaar. De uitbater van de coffeeshop mag óók verwachten dat de gemeente een blowverbod handhaaft. En zo is de cirkel rond: eerst neemt de burgemeester een foute beslissing door de coffeeshop op het Verlaat toe te staan, daarna komt de PvdA met een initiatiefvoorstel om de “vermeende” overlast te beperken (symptoombestrijding dus) en het zal wel eindigen met een universele schreeuw om meer handhaving in de stad. Typisch dus: eerst zelf een probleem veroorzaken, om daarna symboolpolitiek te bedrijven met het verhelpen ervan.