West-Friesland

Wim Hoogervorst
Kent u het nog? De (wat) ouderen onder ons vast wel. Wie rond de jaarwisseling in de jaren zeventig en tachtig aan de televisie gekluisterd zat, kwam deze zinsnede regelmatig tegen.
Wim Kan, één van de Grote Drie, gebruikte deze tekst op melodie, waarbij hij zich telkenmale afvroeg wat ons in het nieuwe jaar te wachten stond.

Ook bij de komende jaarwisseling kunnen we ons dat afvragen. We zitten nog midden in de financiële crisis, midden in de daaruit voortkomende economische crisis en we komen zo langzamerhand ook een beetje in een sociale crisis.

Waar in 2008 de banken het startschot gaven voor jarenlange ‘krimp’, door gokken op grote winsten en onverantwoord spelen met ons geld, begonnen we de crisis te merken in onze fabrieken en bedrijven en uiteindelijk in onze portemonnee. Want de gewone man moet de banken natuurlijk uit de vuurlinie houden.

En nu beginnen we te merken dat steeds meer mensen de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen, maatschappelijke instellingen worden leegbezuinigd en er wordt beknibbeld op de zorg en op de sociale voorzieningen.

Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe. Het huidige kabinet zet flink het mes in allerlei zaken. We zullen er financieel (soms flink) op achteruit gaan. Voor sommigen van ons zal het betekenen dat ze enkele honderden euro’s minder te besteden hebben. Hogere energiekosten, hogere btw, minder salaris, minder uitkering, minder toeslag, hogere kosten voor de boodschappen... en ga zo maar door. Dit zullen we direct merken.

Maar nog grotere gevolgen zullen de bezuinigingen hebben die het kabinet oplegt aan gemeenten, woningbouwcorporaties, scholen en de zorg. Veel taken, die voorheen door ‘Den Haag’ werden uitgevoerd worden steeds meer op het bordje van de plaatselijke overheid gelegd.

Thuiszorg is een voorbeeld waarbij duidelijk te zien is welke gevolgen dat heeft. Kregen de gemeenten eerst de vrijheid om zelf de thuiszorg voor haar inwoners te regelen, zocht men de goedkoopste aanbieder, nu wordt er zoveel bezuinigd, dat veel mensen die thuiszorg nodig hebben straks zonder thuiszorg komen te zitten. In zorgcentra wordt zorg en wonen straks losgekoppeld. Gevolg: veel hogere kosten voor de bewoners.

We kennen het verhaal van de woningcorporaties als Vestia. De afgelopen jaren zo gesjoemeld met het verenigingskapitaal (let wel: geld van de huurders!), nu moeten andere woningbouwverenigingen deze schulden gaan aanvullen. Dat betekent dat de huurders dit moeten gaan betalen. Hogere huren liggen op de loer, en dan hebben we het niet over een paar euro... Ook in onze afdeling zullen veel mensen dit echt gaan merken.

Er zal bezuinigd gaan worden op instellingen als de bibliotheek, de peuterspeelzaal, zwembaden, muziekscholen, sportverenigingen, groenonderhoud. Maar ook op ondersteuning van de sociale minima, dagbesteding voor gehandicapten en kinderopvang.

Het is de hoge heren blijkbaar nog steeds niet duidelijk dat we op de verkeerde weg zitten. Een samenleving houdt alleen zijn waarde als we ‘samen’ KUNNEN ‘leven’. Daarbij is ieder mens evenveel waard.

Volgens de uitgangspunten van de SP is elk mens gelijkwaardig. Elk mens is het waard om in goede omstandigheden te leven.
We hoeven niet allemaal in een luxe villa te wonen en drie auto’s te rijden of vier keer per jaar op vakantie. Maar elk mens verdient wel een menswaardig bestaan.
Dat betekent dat we samen verantwoordelijk zijn voor elkaar, en dat we er voor moeten zorgen dat een ieder een menselijk leven kan blijven hebben. Als één van ons het even moeilijk heeft, dan moeten we er met elkaar voor zorgen dat er steun is en blijft. Daarbij heeft de overheid een verantwoordelijkheid te dragen.

Waar gaan we in het nieuwe jaar naar toe. Het worden moeilijke tijden. Maar gelukkig zijn er mensen die niet bij de pakken neer gaan zitten, en die strijden voor een rechtvaardige maatschappij. Strijden voor een menswaardig bestaan en voor menselijke gelijkwaardigheid.

In 2013 zal onze afdeling een tandje bij gaan zetten in deze strijd. U zult dit zeker gaan merken.
We zullen onze stem laten horen tegen de afbraak van onze samenleving en voor een rechtvaardige verdeling van de welvaart. Doet u mee met ons?
Ik wens u gezellige feestdagen en een strijdbaar 2013 toe.