West-Friesland

Wim Hoogervorst
Dat ik nu ruim een week voorzitter mag zijn van de SP-afdeling West-Friesland Oost doet mij misschien nog wel kritischer kijken naar al het nieuws dat via televisie, radio, krant en internet tot ons komt. En het was natuurlijk al niet zo best gesteld met onze maatschappij...

Zo groeit er in Den Haag een nieuw kabinet. Mark Rutte en Diederik Samsom, de vertegenwoordigers van liberaal en (zegt hij) sociaal, sleutelen met hun kompanen aan een ministersploeg die ons land uit de crisis moet halen. Een mengeling van rechts en links, het zal wel 'midden' worden, en 'midden' is volgens mij nou net niet wat wij nodig hebben.

Zo af en toe blijkt er een lek te zitten in de door Mark en Diederik zo gekoesterde 'radiostilte' en komen er plannen of bijna-akkoorden naar buiten. Plannen waar je, als sociaal en socialistisch mens niet blij van kan worden. Ze gaan 'meer van hetzelfde' betekenen, nog meer afbraak van onze zorg, nog meer een aanslag op de portemonnee van de lagere inkomens... en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Komende weken zal het totaalpakket, het regeerakkoord, meer gezicht krijgen. Dan zullen VVD en PvdA ons de weg wijzen naar een beter Nederland. Althans... voor wie?

Binnen onze partij is inmiddels ruimschoots stilgestaan bij de verkiezingscampagne en -uitslag van 12 september. We hebben geconstateerd dat sommige uitspraken niet zo handig waren, dat Emile soms best wat feller had kunnen zijn en dat de (social) media in het hele circus een ingewikkelde rol hebben gespeeld.
De peilingen gingen misschien met onze realiteitszin op de loop: 38 zetels, het zou toch niet waar zijn? En het werden er dit keer 15. Het bleven er 15. Gelukkig, moeten we misschien zeggen.

Een groot deel van de toch wat tegenvallende verkiezingsuitslag kan worden toegeschreven aan het 'strategisch stemmen' van veel mensen. Hoewel de sympathie van de linkse kiezers echt bij de ideeën van de SP lagen (en liggen!) gaf men steeds meer de stem aan Diederik Samson.

De PvdA koos voor het laten horen van een linkser geluid dan in jaren, schakelde een grote groep kiezers in die via het 'tweede-scherm' Samsom als winnaar van de debatten aanwees en er was natuurlijk de vlotte babbel van Diederik. De ene na de andere belofte kwam over zijn lippen. Was het niet verstandig om toch maar voor de 'vertrouwde' PvdA te kiezen? Zou Samson niet een veel beter tegenwicht kunnen bieden aan de VVD? Als de PvdA zou winnen, zou de kans op een sociale regering niet heel groot zijn?
Veel kiezers namen daarmee een groot risico: we wilden natuurlijk geen nieuw PAARS.
De VVD-Pvda-D'66-regeringen van zo'n tien jaar geleden hadden een begin gemaakt met de afbraak van ons sociale Nederland. Wat toen revolutionair was -een regering zonder het CDA- bleek een schrikbeeld voor 'de gewone man en vrouw'.

We hebben een links kabinet gewild - we krijgen PAARS. Laten we eerlijk zijn: dat kan bijna niet missen. Ik heb weinig vertrouwen in de nieuwe ministersploeg.
We zitten in een crisis, dat weten we allemaal, en er zullen harde noten moeten worden gekraakt om de crisis achter ons te laten. Maar we moeten de rekening voor de crisis leggen waar hij hoort. Ik ben bang dat dat niet zal gaan gebeuren.

Wij als SP-ers zullen de komende tijd steeds maar weer moeten strijden voor onze ideeën. In Den Haag zullen de SP-kamerleden dagelijks het beleid van het komende kabinet bekritiseren en proberen om te buigen naar onze wensen, hoe moeilijk het ook zal worden.

Maar niet alleen in Den Haag, ook in de gemeenten van onze afdeling zullen we veel moeten doen om de gevolgen van de crisis te bestrijden, in het bijzonder in het belang van die mensen die zeker geen schuld hebben aan die crisis. Onze samenleving moet een 'samen-leven' blijven, sociaal, leefbaar en menswaardig.
Graag ga ik met u en anderen deze taak aan!

Wim Hoogervorst