West-Friesland

De hele Nederlandse Pers was neergestreken in het mooie gerestaureerde Paviljoen “Welgelegen” aan de Haarlemmerhout in Haarlem. Eens bewoond en gebouwd door Henry Hope (1735, 1811), Hij liet dit gebouw bouwen einde 17e eeuw.
Waarom kwam de pers?, ze roken bloed.

De grootste krant en lijfblad van de liberalen van “Wakker Nederland” had al de primeur. Hooijmaijers, al demissionair, zou ontslag nemen. Daarbij vond hij CdK Harry Borghouts (GL) en gedeputeerde Peter Visser (PvdA) ook schuldig. Niet alleen de laatste twee ook de SP kreeg een veeg uit de pan. Want die waren het die onze Ton het vuur aan de schenen legden. En hij beschuldigde de SP, dat zij het waren dat hij moest worden bewaakt, zijn kinderen heropgevoed moesten worden en hij rondreed in een gepantserde auto. Je waant je een of ander crimineel land waar de maffiosi overheersen.

Het is volgens mediadeskundigen een tactiek om je als slachtoffer te profileren. Erger nog na al die al eerder gedane uitlatingen heeft de SP gesprekken gevoerd met politiechefs en anderen en niets wees erop dat de SP achter die bedreigingen zat. Opnieuw komt maandag in die krant onze Ton met verdachtmakingen aan het adres van de SP. Natuurlijk heeft hij gelijk wanneer hij zich bedreigd voelt. Niet persoonlijk bedreigd, maar politiek bedreigd. Wie politiek fouten maakt moet zich daarvoor verantwoorden aan de volksvertegenwoordiging in deze provincie, vooral wanneer jij in die provincie Gedeputeerde bent. Wanneer je voor zoveel miljoenen, geld van de Noord-Hollandse belastingbetaler, kwijt maakt dan moet jij je verantwoorden, Ton. Het gebeurde 30 oktober 2008 en dankzij de steun van D’66.

Een motie van wantrouwen viel hem ten deel na een zielig vertoning van onze Ton. Hij had geen schuld het waren allemaal anderen die het hadden gedaan. En als je het steeds maar herhaalt geloof je opeens jezelf. Die motie van de SP haalde het niet.

De SP stemde in tot het vormen van een onderzoekscommissie. Die voortvarend te werk ging. Zij hebben geweldig werk verricht. De uitkomst van het rapport was vernietigend en vele Statenleden van links tot aan rechts keken uit naar het debat van 15 juni jl. Totdat een week voor het debat tot grote verrassing van een ieder het gehele college opstapte. De ins and outs hoorden we wel later. Vooral Gedeputeerde Mooij gooide, aldus het Parool en fractieleden binnen de VVD, de knuppel in het hoenderhok. “Jij eruit, of ik eruit”, zou hij gezegd hebben. En tijdens een vergadering van de fractie van de VVD, kregen zij beiden geen vertrouwen meer van de fractie en ging de stekker eruit. Slecht een fractielid bleef Gedeputeerde Mooij door dik en dun steunen.

Met die mededeling kwamen de twee dinsdag naar de vergadering van GS. “Dan stappen wij ook op”, was het antwoord van de Gedeputeerden van de PvdA. Morrend en met veel tegenzin stapten ook de drie van GL en CDA op. “Dan zijn jullie nu demissionair”, wist jurist Harry Borghouts. Hij waste zijn handen in onschuld. maar kreeg niet het gelijk van deskundigen Elzinga.

Onze Ton kwam op de dag des onheil, 15 juni 2009, met een verrassende mededeling. Ik neem nu mijn ontslag en kom ook niet terug in welke samenstelling dan ook. Non-verbaal volgde hij het debat en kreeg verrassend ook nog enige tijd om zijn woordje te doen. De journalist van de Wakkerste krant van Nederland had hem verkeerd geciteerd. Net zoals die van het Financieel Dagblad en alle andere journalisten in het land. Iedereen heeft schuld, alleen onze Ton niet. Ach gossie Onze Ton.