West-Friesland

De Onderwijsinspectie bracht vorige week een alarmerend rapport uit. Kinderen uit gegoede milieus worden voorgetrokken in het onderwijs, kinderen uit “lagere”milieus krijgen minder kansen op hoger onderwijs.

Tsja... niks nieuws onder de zon denk ik dan.

Ik ben in 1950 geboren en was de beste van mijn klas. Dus dacht mijn vader dat het wel fijn zou zijn dat ik als eerste kind in de familie niet naar een baas of de ambachtsschool zou gaan, maar naar de HBS.

Daar dachten de katholieke broeders anders over. Mijn vader droeg een blauwe overall en mocht blij zijn als zijn zoon een stapje hoger mocht doen. Een witte boord kon je ook met een Mulo diploma krijgen.

Het heeft veel strijd gekost, maar uiteindelijk mocht ik een toets doen bij de HBS om te bekijken of ik wel toegelaten kon worden.

Ik kwam erdoor, maar dat kwam voornamelijk omdat mijn ouders mij mijn hele jeugd gestimuleerd hadden om te lezen. Mijn taalschat was daardoor voldoende om de toets te maken en te begrijpen.

Want toetsen testen niet zozeer je intelligentie, maar zijn ontworpen door mensen die een andere taal spreken dan de “lagere”milieus.

Als je ouders laag geschoold zijn heb je daarom meestal een achterstand in woordenschat.

De discussie die nu los is gebarsten gaat over de vraag of een Cito toets beter kan voorspellen dat een kind het goed doet op het voortgezet onderwijs, of dat de meester of juf dat beter kan.

De toetsen zijn oneerlijk, omdat je – als je ouders hoger geschoold zijn en meer geld hebben – beter uit de test kan komen.

Maar ook een meester of juf kan met vooroordelen de toekomst van jou als kind bepalen en een verkeerde richting uit sturen.

Uit het rapport van de Onderwijsinspectie blijkt in ieder geval, dat kinderen van lager opgeleide mensen, ook als ze even slim zijn, minder kansen hebben en dat kinderen uit “hogere”milieus” hogere schooladviezen krijgen.

En ineens zijn toetsen heilig verklaard. Maar is dat in het belang van de kinderen? Of spelen andere belangen een rol?

Vroeger was de CITO een onderdeel van de overheid. Het is echter geprivatiseerd en onder marktwerking gebracht. Cito is dus gewoon een bedrijf dat winst moet maken. In de afgelopen jaren zijn er steeds meer verplichte toetsen voor het onderwijs bijgekomen, omdat de Onderwijsinspectie dat eist. Het Cito leurt zelfs met methodes binnen het onderwijs, die er op gericht zijn om de toetsen goed te kunnen trainen. Kinderen worden zo opgevoed tot aapjes die een kunstje leren.

De school moet geen toetsfabriek worden, maar moet kinderen toerusten voor de toekomst. Dat betekent dat kinderen de passie voor taal en lezen bijgebracht moet worden. Dat kinderen gestimuleerd worden om zelf na te denken en dat kinderen hun talenten kunnen ontplooien.

Want welke ouder wil er nu niet het beste voor zijn/haar kind?

Als we een betere maatschappij willen dan deze klassenmaatschappij dan investeren we in goed onderwijs.

Laten we beginnen met te investeren in de toekomstige meesters en juffen.

Marcel Olierook
Wethouder voor de SP in Enkhuizen