West-Friesland

column  26  - 20 november 2017

Wim Hoogervorst

Nu er een nieuw regeerakkoord is, speelt de vraag weer op ‘wie, op welke plek, en bij wie’ zijn invloed doet gelden. Heikel punt op dit moment is het afschaffen van de dividend-belasting, waardoor de multinationals die in ons land een vestiging hebben, een flink deel van hun winsten niet meer hoeven af te dragen. Daardoor is er meer winstuitkering voor de aandeelhouders mogelijk.  € 1,4 miljard gaan we daardoor missen – wie gaat dat dan betalen? U raadt het goed: de gewone Nederlander!

Het lijkt er sterk op dat het bedrijfsleven enorme druk op de onderhandelaars van Rutte-III heeft uitgeoefend. Dat is op zich niet zo gek. Natuurlijk moeten de omstandigheden voor ondernemers en bedrijven zo gunstig mogelijk zijn – onze economie is hierbij gebaat, en uiteindelijk zouden we hier dan allemaal weer van moeten profiteren.

Maar nu is men echt een stap te ver gegaan en heeft men het vertrouwen overspeeld. Grote bedrijven, die vaak op wereldniveau opereren, hoeven minder belasting te betalen in ons land. Gelukkig is er veel weerstand tegen dit plan, maar de kans is toch groot dat het doorgaat; net iets meer dan de helft van de Kamerleden hoort bij de regeringspartijen en men wil natuurlijk niet meewerken aan een valse start van het kabinet. Er wordt niet ontkend dat veel verschillende belangengroepen en vertegenwoordigers van het bedrijfsleven hun invloed hebben doen gelden bij de onderhandelingen om te komen tot het nieuwe kabinet  van VVD-CDA-D66-CU.  De afschaffing van de dividendbelasting is een cadeautje voor de multinationals. Men verdedigt dit cadeautje door te zeggen dat deze bedrijven zullen vertrekken uit ons land als we hen niet meer voordelen geven. Ook wil men op deze manier multinationals juist naar Nederland halen, zeker nu vestiging in het Verenigd Koninkrijk straks heel onaantrekkelijk wordt na de Brexit.

We kunnen daar grote vraagtekens bij zetten. Het belastingniveau is in ons land al niet hoog – niet voor niets gelden we volgens veel bronnen nu al als een belastingparadijs. De voltallige oppositie voert daarom strijd tegen deze schandelijke belastingverlichting. En dat terwijl de samenleving snakt naar meer geld om het leven wat draaglijker te maken.

Op hetzelfde moment bezoekt de Amerikaanse president Trump enkele landen in het oosten van Azië en speelt nog altijd de discussie over het al dan niet inmengen van Rusland in de Amerikaanse verkiezingsstrijd. Rechtse parlementariërs, ook in ons land, spreken er schande van. Erg hypocriet, want de VS probeert ook op heel veel terreinen, zo ook op politiek en economisch vlak, invloed uit te oefenen. Net als Rusland zal de VS volop gebruik maken van de mogelijkheden van de cyber-wereld. Zo lijkt duidelijk dat de regering van Oekraïne volledig is gevormd dankzij (of: door middel van) ondergrondse actie van de VS – deze regering moet namelijk volledig westers acteren en reageren op de Russische politieke lijn.

Digitale beïnvloeding is niet meer weg te denken uit politiek en economie. Het is zo’n beetje de moderne manier van oorlog voeren. Grip hierop is er nauwelijks.

Invloed uitoefenen doet iedereen. Maar wat schieten we er per saldo mee op? Het moge duidelijk zijn dat wij, als individuele gewone inwoners, nauwelijks invloed lijken te hebben op beleidskeuzes van regeringen.  We zullen dat uiteindelijk met elkaar moeten doen. Rechtvaardigheid is dan een drijfveer. Eerlijke verdeling van de economische groei in onze samenleving is toch niet te veel gevraagd.