h

4 mei

4 mei 2007

4 mei

Een klein gedicht om deze dag nog eens te benadrukken:

Lange rijen witte graven op het zachte groene gras.

Rust en vrede is gekomen daar waar eens de waanzin was.

Namen en vervlogen dromen mengen zich met stil verdriet,

in die twee minuten stilte, beseffen wij: Wij zijn hier, zij zijn er niet.

Vrede is hier zwaar beladen, 't kostte velen lijf en goed

en wij mogen vrij hier leven, zij betaalden met hun bloed.

Wij gedenken, leggen bloemen, zijn een paar minuten stil,

om de woorden uit te spreken, die ons hart graag zeggen wil

Bij het eind, der ceremonie,klinkt het allerlaatst signaal.

wij gaan huiswaarts, wij gedachten, hen die vielen,

allemaal.

Bron:Jannie de Paauw

Reageren?

Wilt u reageren op een bericht?

Graag! Wij horen graag uw mening en willen met iedereen de discussie aangaan.

Een paar spelregels:

  • Alleen reacties die serieus ingaan op de inhoud van het bericht worden geplaatst. Aan "bagger" en "afzeikerij" doen we niet mee.
  • Anonieme reacties worden niet geplaatst
  • Wilt u reageren, maar niet in het openbaar? Gebruik dan onze contactpagina
     

U bent hier