West-Friesland

Ik heb nu al mijn buik bijna vol van het proces dat in de januari-raad is afgesproken. Ik gaf toen al mijn scepsis aan: we zouden enkel de echte besluiten voor ons uit schuiven. Maar goed, we toonden onze goede wil. In een wel heel krappe procedure (27/1 richtinggevende uitspraken, 31/1 groeperen uitspraken, 1/2 besluiten) gingen we aan de slag. Vandaag verschenen de tien documenten. Twee oppositie-partijen waren vrij gedetailleerd, drie partijen er tussen in, 1 collegepartij wat langer, en 2 collegepartijen heel summier. Hier wreekt zich al dat we er eigenlijk helemaal niet uit zijn gekomen: de helft vindt ongeveer dat je de burgers niets voor hoort te leggen zodat deze "vrij" kan zijn mening kan geven, de andere helft vindt juist van wel, omdat het anders moeilijk zal zijn om na afloop te zeggen "jullie willen dit maar we doen toch wat anders". Ik vind het zelf gek dat het adagium nu is "we mogen de burger niets voor de voeten leggen".

In 2009 zijn gedetailleerde gesprekken gevoerd met alle fracties, waarin zij al duidelijk maakten waar ze op wilden bezuinigen, gebaseerd op 100 voorstellen die het apparaat al had gemaakt. (Alle verslagen had ik hier al op een rijtje gezet. Vorig jaar 2010 ontving de raad al een raadsbrief waarin werd voorgesteld in februari van dat jaar richtinggevende uitspraken te doen. VVD/D66, NE, CDA en CU (de toenmalige coalitie) wou dat niet omdat de verkiezingen er aan kwamen. Het moest na de verkiezingen, want anders zouden die te zeer beinvloed worden door wat men wil met de bezuinigingen (je kunt ook zeggen: dat is juist goed, dan kan de burger zich daar immers alvast over uitspreken). Desondanks deed de media haar best om ons in debatten en geschreven stukken kleur te laten bekennen (hetgeen we allemaal al gedaan hadden in die eerdere gesprekken).

Daarna wachten, wachten. Een voorbereidingsgroep werd eind 2010 belegd. Maar ook tussendoor een bijna-akkoord, en ook een coalitieakkoord: in beide stukken wordt al wat gezegd over de invulling van de bezuinigingen. Hierna een procesvoorstel van het college waar essentiele onderdelen van wat in die voorbereidingsgroep besproken was, niet in voorkwamen. Vervolgens een warrige raadsvergadering waar ik hier over schreef. Met als uitspraak na afloop van mijn zijde dat het misschien wel leek dat we het eens waren maar we de moeilijke keuzes en knopen eigenlijk gewoon uitstelden. Dat blijkt nu wel. Ook de documenten met "richtinggevende uitspraken" lijken in het licht van het voorgaande wel een stap terug, en zelfs tegenstrijdig met alles wat in een eerder stadium is gezegd. Als voorbeeld VVD/D66 die nu bijna niets zegt maar in het coalitieakkoord in ieder geval nog niet-op-te-bezuinigen posten vermeldt. Waarom nu opeens niets meer? Of blijkbaar wel al vastgesteld -hoewel dit eerst zou afhangen van de circulaire die nog gaat komen- is ongeveer de omvang van de bezuinigingen, aldus de wethouder in het NHD (zie hieronder).

Daarnaast vind ik de "burger laten spreken" een gelegenheidsargument. Waar was die wens tav. parkeren? Het sociaal medisch centrum? Waarom in een eerder stadium wel klare wijn en nu opeens niet? (zie hierboven) De wens wordt vooral gebezigd als het lekker uitkomt. Waar is dit principe bij zaken waarvan die partijen al vermoeden dat de burger een andere mening heeft? Over het waarom kan ik alleen maar gissen. Wie luistert er dan naar de minderbedeelden, de eenzamen, de ouderen? Ik vind het ook gek omdat in het tijdschema vervolgens staat dat pas begin maart -na de verkiezingen- besloten wordt of en hoe de burger verder betrokken wordt.

Nogmaals even duidelijk: wij geven nu al en vroegtijdig aan waar we wel en niet op willen bezuinigen. Ongeacht hoe we het proces doen. We doen dat niet in beslotenheid. Het zou mooi zijn als alle andere partijen nou ook eens bevestigen wat ze een jaar geleden al hebben gezegd, en dat we nu eindelijk eens "de gemene deler" er uit halen. Daarvoor zitten we in de raad, niet om onze standpunten uit te besteden. De rol van de burger in het geheel? Simpelweg wat we als SP al jarenlang doen: goed luisteren, de wijken in, in gesprek gaan, de eigen standpunten meenemen, en dan kom je er gewoon uit. Kom op raad, we kunnen het best!!!