West-Friesland

Ruim voor de kerstdagen verscheen bij de volkskrant een bijlage, een ranglijst van verpleeg- en verzorgingstehuizen. Zie hier. Ik schrok ervan dat twee verzorgingstehuizen in Enkhuizen erg laag scoorden. Voordat ik een ranglijst serieus neem, kijk ik alleen eerst hoe die tot stand is gekomen. Dit is te lezen in de verantwoording. Hierin staat bijvoorbeeld waar de lijst voor dient:

Zo’n openbare vergelijking kan een prikkel zijn voor zorginstellingen om kritisch naar de kwaliteit van hun zorgverlening te kijken. Daarnaast kan een lijst (toekomstige) bewoners en hun familie helpen bij het maken van een keuze.

Tja, laat ik eerste zeggen dat de ongebrijdelde marktwerking in de zorg met schaalvergrotingen, "targets" en verzelfstandigingen veel kapot hebben gemaakt. Kleinschaligheid is ver te zoeken. Ik geloof dat dat de oorzaak is van een algehele achteruitgang van de zorg voor ouderen. In dit onderzoek werd rekening gehouden met samenstelling van de bewoners van een huis en bijvoorbeeld sociale achtergrond. De cijfers lijken me daarom goed vergelijkbaar. Ik schrok er van. Twee van de drie huizen in Enkhuizen scoren laag, vooral door hoge (relatieve) depressie, fixaties e.d. In het overzicht per huis op de Volkskrant site staat het preciezer. Dit is geen aanklacht. Dit is zorg. Zorg om de ouderen. ik ken de wethouder als iemand die deze zorg waarschijnlijk deelt. Vandaar deze zorgvuldig geformuleerde vragen:

Nav. het onderzoek van de Volkskrant inzake verpleeghuizen:
1. Bent u op de hoogte van het onderzoek op http://extra.volkskrant.nl/verpleeghuizen/
2. Bent u met ons van mening dat de positie van enkele van de in Enkhuizen gesitueerde huizen reden tot zorg is?
3. Indien ja, wat kan de wethouder doen om deze zorg het hoofd te bieden?

Ze staan ook nog ergens op de site. Ik kan ze alleen niet meer vinden (?)

Vandaag werd ik gebeld door in mijn ogen wat cynische verslaggever ("advocaat van de duivel"?), hetgeen zich uitte in "wat wil je met die vragen bereiken?", "moet je dan niet bij de instelling zijn", "zijn het geen zeurvragen" en zo meer. In kort was mijn mondelinge reactie:

Tja, als de pers vragen als "zeurvragen" noemt, blijkt maar weer hoe afgestompt we allemaal zijn als het gaat om kwaliteit van zorg.

1. Personeel en directie roeien vaak met de riemen die ze hebben.
2. Toch staan er wat vervelende kentallen in het onderzoek, zoals fixatie bewoners, probleemgedrag, onbedoeld afvallen, sufmakende medicijnen. Let op, deze cijfers zijn vooraf gecorrigeerd voor factoren waarop instellingen zelf geen invloed hebben, bijvoorbeeld of ze bedlegerige bewoners hebben/krijgen of niet. De mening van de bewoners is gecorrigeerd naar bijv. leeftijd. De cijfers zijn daarom vergelijkbaar.
3. Dat komt m.i. vooral door vermaledijde marktwerking in de zorg: maar X minuten per "client" nietwaar?
4. Dus: wat kunnen we daar aan doen? Lijkt me een punt van aandacht in het kader van ouderenbeleid.

Een goed verstaander snapt meteen waarom ik me hier zorgen om maak. Niet om het harde werk van de werknemers te miskennen, niet omdat ik niet snap dat een directie zich some gedwongen voelt door de landelijke ontwikkelingen (maar: je hebt daar vrijheid in, er zijn ook huizen die heel HOOG eindigen), niet omdat ik de wethouder ter verantwoording wil roepen. Nee, gewoon zorg om zorg, want als mensen die die zorg hebben dat niet doen, wie dan wel (vrij naar Paul van Vliet, klik)