West-Friesland

Dit stukje gaat over het artikel dat hier te vinden is. Het gaat in op enkele onderdelen van de brief.

1. De (gespeelde?) verontwaardiging ten aanzien van het zoeken van media-aandacht. Als mensen en/of personen niet gehoord worden, kan het gevolg zijn dat zij media-aandacht zoeken. Er is een simpele oplossing: ingaan op de grieven van deze mensen. Sowieso is het netjes om brieven en klachten serieus te nemen. Ook in deze brief wordt er weer zeer vergoelijkend over gesproken. Sterker nog, verderop in de brief wordt eigenlijk gesuggereerd dat het rancune is. Dit is niet netjes en daarnaast spreekt hier minachting voor de inhoud van de brief uit.
2. Meer steekhoudend is het overzicht van gebeurtenissen ten aanzien van de WMO. Dit is een droge opsomming van feiten. Niet vermeld wordt dat de WMO-adviesraad stukken weliswaar krijgt, maar ze wel soms laat aangeleverd krijgt (ondercapaciteit?). Ook wordt wel een hele mooi draai gegeven aan het vrij laat informeren van de burger -laten we zeggen dat dit in veel gemeenten al eerder gebeurd is. Het is zelfs opzet om het zo te doen; alles om de burger extra goed te laten ervaren dat er nieuwe Wet aan komt. Dan nog: 8 dagen voor een markt de zorgaanbieders een uitnodiging sturen is toch niet echt vroeg. (lees: laat) .
3. Veerderop zijn het dan weer andere factoren die de planning onder druk hebben doen staan; de planning die vlak daarvoor zo bedoeld was. Welke factoren zijn dit dan, vraag ik me af. Je hebt bijvoorbeeld niet in de hand wanneer mensen ontslag nemen, maar een gelijktijdig ontslag van 3 van de 6 beleidsmedewerkers is op zijn zachtst gezegd raar.
4. Ambtelijke ondersteuning: los van het feit of die wel of niet nodig is, is het nogal wat om te beweren dat deze brief voortkomt uit onvrede op dit punt. Dat doet het college wel vaker: het gooien op persoonlijke rancune. Jammer en onbehoorlijk, zeker als niet wordt ingegaan op de kern van het probleem: het gevoel niet6 gehoord te worden.