West-Friesland

In de aanloop naar de verkiezingen is al veel gezegd over een huisartsen- en een ambulancepost. Eigenlijk zijn er twee kampen: n kamp die zegt (D66/VVD, PvdA, NE) "die tijd is geweest en komt niet meer terug", en een kamp die zegt "dat die er gewoon moeten komen" (SP,CU,CDA). Zo schrijf huisarts en lijstduwer van de PvdA v/d Veer hier over de onmogelijkheid van een huisartsenpost.

Er staan interessante zinsneden in:

• dhr. van der Veer merkt op dat hij er binnen de Landelijke Huisartsen Vereniging mede voor gezorgd heeft dat de huisartsenpost in Hoorn is gekomen. Dit verklaart in ieder geval het standpunt vande PvdA. De vraag is echter: waarom kan hier geen huisartsenpost komen: vanwege beleid van de overheid, of vanwege de centen, of omdat sommige huisartsen niet willen, of omdat er te weinig huisartsen zijn..Pas als je die vraag kunt beantwoorden, kun je ook kijken hoe je dit eventueel kunt oplossen. Die vraag mis ik al, getuige het wel erg makkelijke "we hebben er echt alles aan gedaan", k al te horen in het hele Breedband verhaal.
• Er wordt ook gesproken over een simpel "sommetje" waarbij het aantal Nederlanders gedeeld wordt door het aantal huisartsenposten. Inderdaad, als je als uitgangspunt neemt dat er 150000 tot 200000 mensen in het huisartsengebied moeten zijn, dan is het sommetje simpel. Het gaan alleen om dt uitgangspunt. Indien het uitgangspunt is dat huisartsenzorg voor iedereen op een acceptabele rij-afstand ligt, dan is dat ook een simpel sommetje, alleen niet n die dhr. v/d Veer wil maken. Hierbij is nog niet eens meegenomen dat in de zomer sprake is van vele honderdduizenden toeristen in de regio. Ook zj hebben recht op goede medische zorg, indien nodig.
• Tenslotte moet de PvdA het natuurlijk nog even hebben over "verkiezingsslogans" en "volksverlakkerij" (blijkbaar was deze "beschuldiging " voor half geld bij de Deen te verkrijgen, de partij grossiert er mee) van andere partijen.
  Volksverlakkerij is eerder het verzinnen van maatregelen, zeggen dat je wel terug zou willen maar eindigen met de constatering dat het al te laat is. Dat doet de PvdA wel vaker (sociaal raadsvrouw, Breedband en nu deze posten). Of een maatregel met veel tromgeroffel weer terugdraaien (dat heet "een sigaar uit eigen doos"), zoals bij het woonlastenfonds.
• Tenslotte valt het me op dat het Enkhuizer college (met -ik zeg het nog maar eens- PvdA en Nieuw Enkhuizen)bij haar meer welgevallige ideen opeens een wl vertrouwen heeft in netwerken, lobbyen en benvloeding van publieke opinie. Zo betaalt Enkhuizen jaarlijks duizenden euro's aan NoordWest8, een lobbygroep. Waarom dan niet lobbyen voor deze zaken!?

Wel vaker wordt beweerd dat je in je programma geen onhaalbare punten moet zetten. Maar dat is het wezen van een partijprogramma: als het aan de SP ligt komt er gewoon een huisartsenpost. Alleen het feit dat drie grote partijen zo'n post blijkbaar niet (meer) willen, maakt dat het inderdaad moeilijk gaat worden. Want het begint met de wil om iets ten positieve te veranderen. En daarna je stinkende best doen om het voor elkaar te krijgen. Geen garanties, wel de juiste intentie. De intentie die wethouder Bode bijvoorbeeld (PvdA) op 23 juni 2004 (NHD) nog wl had: "We kunnen er aan denken om dit samen met Stede Broec en Andijk op te pikken. De politiek in Enkhuizen vindt de huisartsenpost in Hoorn te ver weg.''

En als we er dan samen alles aan gedaan hebben, en dan lukt het niet, goed dan, maar niet na wat slechte pogingen tot onderhandeling en snelle conclusies. We gaan er voor.