h

De kunst van het onderhandelen

21 maart 2006

De kunst van het onderhandelen

In de afgelopen periode zijn er in Enkhuizen coalitiebesprekingen geweest. Hierbij nam Nieuw Enkhuizen, de grootste partij het voortouw. De SP heeft in haar eerste reactie al commentaar gehad op het proces: zo op het eerste gezicht werd er op basis van gelijkwaardigheid overlegd. Echter, de PvdA en Nieuw Enkhuizen, hebben daarna een politiek document geschreven (logisch overigens, vanuit de optiek van "de grootste nemen het voortouw"). Hierna vroeg Jan Franx alle partijen welke van hun punten bespreekbaar waren en welke niet. En daar hebben "we" gedwee op geantwoord. Gevolg is dat al in een vroeg stadium partijen afvielen voor vervolgonderhandelingen. De meest vage en meest plooibare antwoorden werden gehonoreerd. Ook hier geldt weer dat dit zeer logisch is bezien vanuit het bestaande college.

Hierbij valt ook de vijf andere partijen (inclusief de SP, maar wij komen natuurlijk net kijken) wat te verwijten. Geen van allen hebben we kritische vragen terug gesteld. "Welke punten zijn voor Nieuw Enkhuizen bespreekbaar?". "En welke voor de PvdA?". In een goede onderhandeling geef en neem je namelijk.

Gezien deze gang van zaken, zal het me benieuwen of belangrijke punten van het CDA -anders dan de punten die NE en PvdA al wilden- in het collegeakkoord terug zijn te vinden. Want dan ben je pas goed aan het onderhandelen. Dan heb je "pas wat uit het vuur gesleept". Ik noem er een paar:

Opvang van daklozen
Ambulance
Weekend huisartsenpost
Rioolbelasting op 0

Zo niet, dan heeft Nieuw Enkhuizen blijkbaar toch een beetje gelijk: we noemen in ons verkiezingsprogramma gewoon allerlei punten die we later niet waar zullen maken. Dan sta ik liever pal achter de eigen punten, totdat er daadwerkelijk een goed aanbod wordt gedaan en niet enkel een aanbod in de trant van "jullie mogen dan wel meebesturen".

U bent hier